Liturgiczna Służba Ołtarza
Najczęściej, gdy szukamy skąd pochodzi dany wyraz najlepiej sięgnąć do języka łacińskiego. Tak samo będzie w przypadku słowa ministrant. Termin łaciński ministrare oznacza „służyć, pomagać”. Służymy Bogu, kiedy przyczyniamy się do tego, aby liturgia była piękna. Słowo ministrant wskazuje szczególnie na służbę we Mszy świętej. A zatem ministrant jest pomocnikiem przy sprawowaniu Eucharystii i podczas innych nabożeństw liturgicznych.
Sama służba wymaga czasami od nas naprawdę bardzo wiele wyrzeczeń, ale mamy taką świadomość, że służymy samemu Bogu i ludziom i ta świadomość nas umacnia.
Poprzez naszą służbę możemy być bliżej Chrystusa, wzrastać przy Nim, służyć Mu: nosić określone przedmioty, przygotowywać dary, dzwonić dzwonkami i co najważniejsze czytać Słowo Chrystusowe.
Dla nas bycie w Liturgicznej Służbie Ołtarza jest bardzo wielką radością, bo przez swoją służbę ukazujemy, że każde nabożeństwo jest nie tylko sprawą kapłana, lecz sprawą całej parafii i wszystkich wiernych.
Do Liturgicznej Służby Ołtarza nie może należeć osoba, która pełniłaby w niej swoje funkcje na pokaz, lub dla materialnych korzyści. Liturgiczna Służba Ołtarza w naszej parafii dzieli się na:
Każdy zawód, czy stan ma swojego patrona. Tak samo jest z ministrantami, którym to patronują święty Dominik Savio i święty Tarsycjusz.
Święty Dominik Savio - Urodzony we Włoszech, w roku 1842. Żył zaledwie 15 lat, ale zdążył osiągnąć wysoki stopień świętości. Był uczniem świętego Jana Bosko, który kochał go jak syna. W siódmym roku życia przystąpił do I Komunii Świętej. Chcąc pomóc świętemu Janowi w jego pracy misyjnej, zorganizował towarzystwo pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia NMP. Pomimo, że życie świętego Dominika płynęło w ubóstwie, pracy i cierpieniach przepełniała go radość. Jest prawdziwym wzorem dla młodzieży. Pewnego razu napisał do przyjaciela: „Tu, na ziemi, świętość polega na tym, aby być stale radosnym i wiernie wypełniać nasze obowiązki”. Zmarł 9 marca 1857 roku.
Święty Tarsycjusz - Święty Tarsycjusz był młodym Rzymianinem, akolitą, należącym do otoczenia papieża Stefana I, za czasów cesarza Decjusza. Odważnie zanosił Komunię Świętą do skazanych na śmierć chrześcijan przebywających w więzieniach. Pewnego dnia, gdy szedł z Najświętszym Sakramentem w kierunku więzienia napadła go grupa pogańskich rówieśników, zaciekawionych tym, co on niesie z taką troską. Ponieważ bardzo tego bronił, usiłowali zmusić go biciem i obrzucili kamieniami, aby pokazał im, co niesie. Z pomocą nadszedł mu żołnierz rzymski, Kwadratus, chrześcijanin. Przepędził napastników, jednak chłopca nie dało się już uratować. Zmarł wkrótce z upływu krwi, na skutek odniesionych ran w obronie Chrystusa. Ciało świętego „Męczennika Eucharystii” chrześcijanie pochowali ze czcią w katakumbach świętego Kaliksta.
Kościół wskazuje nam tych dwóch młodych ludzi, jako wzór do naśladowania, a my prosimy o modlitwę, abyśmy potrafili i nie bali się całkowicie oddać Bogu tak jak nasi „niebiescy przyjaciele”.
W naszej parafii wspólnota Liturgicznej Służby Ołtarza skupia 8 osób – dwóch kandydatów na ministrantów, dwóch ministrantów oraz czterech lektorów. Ministranci co jakiś czas spotykają się z księdzem opiekunem, aby formować swoją duchowość i pogłębiać wiedzę liturgiczną. Poza tym starsi uczestniczą w kursie lektorskim oraz ceremoniarskim organizowanym przez Diecezjalne Duszpasterstwo Służby Liturgicznej.
Wspólnota powstała od początku istnienia naszej parafii. Opiekunami tej wspólnoty byli: ks. Jarosław Sroka, ks. Krzysztof Płatek, ks. Jan Dyliński, ks. Andrzej Kowaliński, ks. Artur Szlęzak, ks. Piotr Bardo, ks. Stanisław Ciołek, ks. Grzegorz Ziental, a obecnie ks. Michał Fucia.
Zbiórki ministrantów odbywają się w czasie ustalonym przez opiekuna
W tej chwili jest 0 użytkowników na stronie.